Αφαίρεση θηλωμάτων με λέιζερ - χαρακτηριστικά της διαδικασίας

Η αφαίρεση νεοπλασμάτων με λέιζερ είναι μια πολύ κοινή και αποτελεσματική μέθοδος με την οποία μπορούν να εξαλειφθούν οι ανεπιθύμητες αναπτύξεις. Πρόκειται για μια σχετικά νέα μέθοδο που εμφανίστηκε στο ιατρικό οπλοστάσιο πριν από πολύ καιρό, αλλά έχει ήδη αποδείξει το πλεονέκτημά της έναντι άλλων μεθόδων αφαίρεσης. Οι πρόδρομοι της καταστροφής με λέιζερ απομακρύνθηκαν με υγρό άζωτο, ηλεκτρικό ρεύμα ή νυστέρι. Όλα αυτά μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ενόχληση στον ασθενή, ενώ η αφαίρεση λέιζερ δείχνει υψηλά αποτελέσματα σε ανώδυνες διαδικασίες.

Γιατί

αφαιρώ?

Τα θηλώματα, που είναι αναπτύξεις διαφόρων σχημάτων και μεγεθών, είναι συνήθως καλοήθη νεοπλάσματα. Βρίσκονται στις βλεννογόνες μεμβράνες του χρήστη ή του δέρματος. Ο κύριος λόγος για την εμφάνισή τους είναι η δράση του ανθρώπινου ιού θηλώματος, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις μεταδίδεται σεξουαλικά.

Η κατάργηση αυτών των υπερκατασκευών εκτελεί πολλές εργασίες ταυτόχρονα:

1. Αισθητική διόρθωση.Ένας αναπτυσσόμενος ασθενής μπορεί να αισθάνεται άβολα αν άλλοι τον δώσουν μεγάλη προσοχή. Εξαιτίας αυτού, ένα άτομο μπορεί να αισθάνεται ανασφαλές και άβολο ακόμη και αν η ανάπτυξη δεν αποτελεί απειλή για αυτούς.
2. Πρόληψη τραυματισμών.Εάν η ανάπτυξη βρίσκεται σε ένα τραυματικό μέρος όπου ο ασθενής το αγγίζει συνεχώς, μπορεί να οδηγήσει στον διαχωρισμό του προεξέχοντος τμήματος. Επιπλέον, η προσπάθεια κάλυψης του θηλώματος με ρούχα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όπως το τρίψιμο της πληγείσας περιοχής. Αυτό είναι γεμάτο με τραυματισμό του θηλώματος και πιθανή επακόλουθη μόλυνση. Η βλάβη μπορεί να προκαλέσει εισβολή μικροβίων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή στο τραύμα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η κατεστραμμένη περιοχή με υπεροξείδιο και να μεταβείτε αμέσως στην κλινική για να αφαιρέσετε το υπόλοιπο τμήμα του θηλώματος.
3. Μειώστε τον κίνδυνο καρκίνου.Παρά το γεγονός ότι οι αυξήσεις είναι εγγενώς καλοήθεις, υπάρχει μια τέτοια ποικιλία εκδήλωσής τους ως κονδυλωμάτων. Συνήθως βρίσκονται σε οικεία μέρη και είναι πολύ επικίνδυνα για την ανάπτυξη καρκίνου. Για την πρόληψη της νόσου, όλα τα κονδυλώματα πρέπει να αφαιρεθούν.

Μην αφαιρέσετε μόνοι σας τις αναπτύξεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια δέσμευσης θηλώματος με ένα νήμα, χτένα ή εφαρμογή χημικού παράγοντα σε αυτό μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή του.

Πλεονεκτήματα της διαδικασίας

Η καταστροφή λέιζερ έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες μεθόδους αφαίρεσης.Αυτά περιλαμβάνουν:

1. Εγγυημένο αποτέλεσμα.Χάρη στο αποτέλεσμα του λέιζερ, η ανάπτυξη αναπτύσσεται εντελώς, έτσι ώστε να μην παραμένει τίποτα στα βαθιά υποδόρια στρώματα. Η συσκευή μπορεί να διεισδύσει αρκετά βαθιά για να αφαιρέσει όλα τα ίχνη νεοπλάσματος.
2. Ανώδυνος.Η έκθεση στο λέιζερ προκαλεί ελάχιστο πόνο για τον ασθενή. Εάν προσθέσετε προ-αναισθησία με τοπικό αναισθητικό στη διαδικασία, δεν θα υπάρχει καθόλου πόνος.
3. ταχύτητα διαδικασίας. Η αφαίρεση των θηλωμάτων με λέιζερ διαρκεί 2 έως 5 λεπτά ανά στοιχείο.
4. Μη επεμβατικότηταΗ ακτίνα λέιζερ βρίσκεται σε αυστηρά περιορισμένη περιοχή και δεν υπερβαίνει την. Σε αυτήν την περίπτωση, περισσότερα από ένα μέρη του λέιζερ δεν αγγίζουν τη χειρουργική περιοχή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς αυτή η μέθοδος ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο μόλυνσης και προσφέρει υψηλή εγγύηση στειρότητας.
5. Δεν υπάρχουν μετεγχειρητικές ουλές.Εάν η εργασία εκτελείται σωστά, δεν πρέπει να υπάρχουν ίχνη δράσης λέιζερ στο σημείο έκθεσης. Αυτό συμβαίνει επειδή ο προσβεβλημένος ιστός εξατμίστηκε εντελώς και στη συνέχεια αντικαθίσταται νέο, άθικτο δέρμα.
6. Αδιάλυτη μέθοδος διαγραφής.Η ακτίνα λέιζερ θερμαίνει τα τριχοειδή αγγεία που τροφοδοτούν το αίμα και σφραγίζει γρήγορα τους τοίχους τους. Ως αποτέλεσμα, η αιμορραγία σταματά και δεν συνεχίζεται μετά τη χειρουργική επέμβαση.
7. Κατάλληλο για διάφορα μέρη του σώματος.Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλες οι μέθοδοι αφαίρεσης σε κάθε μέρος του σώματος. Τα οικεία μέρη, τα βλέφαρα κ. λπ. θεωρούνται ιδιαίτερα ευαίσθητα. Η καταστροφή με λέιζερ μπορεί να αντιμετωπίσει καλά την ανάπτυξη σε τέτοιες περιοχές λόγω της ακρίβειας της δέσμης λέιζερ.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούν την αφαίρεση λέιζερ μία από τις πιο περιζήτητες διαδικασίες για να απαλλαγείτε από τις αυξήσεις.

Αντενδείξεις

Η λίστα των αντενδείξεων για αυτήν τη διαδικασία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο για άλλες μεθόδους καταστροφής.Μεταξύ των απαγορεύσεων για την αφαίρεση λέιζερ:

• Σακχαρώδης διαβήτης;
• ογκολογία;
• επιδείνωση χρόνιων παθήσεων;
• επιληψία;
• ασθένειες που σχετίζονται με προβλήματα του ενδοκρινικού συστήματος.
• κακή πήξη του αίματος.
• HIV ή AIDS;
• οξείες φλεγμονώδεις ασθένειες.

Επιπλέον, οι ασθενείς που πρόσφατα είχαν γρίπη ή οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις πρέπει να αναβάλουν τη διαδικασία για κάποιο χρονικό διάστημα.

Περιγραφή διαδικασίας

Πριν ξεκινήσει μια διαδικασία για την απομάκρυνση των αναπτύξεων, ο γιατρός απολυμαίνει την περιοχή στην οποία πρέπει να χειρουργηθεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται τοπική αναισθητική ανακούφιση από τον πόνο. Συνήθως χρησιμοποιείται αλοιφή ή σπρέι για αυτό. Μετά την εφαρμογή του αναισθητικού, θα περάσουν 2-3 λεπτά και θα ξεκινήσει η διαδικασία αφαίρεσης.

Η ακτίνα λέιζερ κατευθύνεται στην πληγείσα περιοχή και, για να το πω, προειδοποιεί την ανεπιθύμητη ανάπτυξη. Αυτή τη στιγμή, υπό την επίδραση του λέιζερ, το περιεχόμενο των κυττάρων εξατμίζεται, αφαιρώντας κάθε στρώμα του προσβεβλημένου ιστού. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε εύκολα προσβάσιμα μέρη σε εξωτερικούς χώρους. Η διαδικασία αφαίρεσης των θηλωμάτων, για παράδειγμα στο βλέφαρο, είναι η ίδια. Η μόνη απόχρωση αυτής της περιοχής είναι ότι χρησιμοποιείται μια ειδική μέθοδος ψύξης για τον ασθενή για την πρόληψη πόνου και εγκαυμάτων σε αυτό το ευαίσθητο σημείο.

Τα νεοπλάσματα σε οικεία μέρη αφαιρούνται χρησιμοποιώντας την ίδια αρχή. Αλλά εδώ ο γιατρός χρησιμοποιεί συνήθως αναισθητική ένεση ως αναισθητικό, με την ανάπτυξη να εγχέεται από διαφορετικές πλευρές.

Η στιγμή της εισαγωγής της βελόνας μπορεί να είναι λίγο επώδυνη, αλλά μετά από λίγα λεπτά η ευαισθησία στην περιοχή επιρροής εξαφανίζεται εντελώς και οι περαιτέρω χειρισμοί είναι εντελώς ανώδυνοι.

Η πληγείσα περιοχή μετατρέπεται σε μια μικρή πληγή χωρίς αίμα. Τη στιγμή της καταστροφής, απολυμαίνεται λόγω της εργασίας του λέιζερ. Αφού αφαιρέσει τα συντρίμμια, ο γιατρός θα θεραπεύσει την πληγείσα περιοχή με υπερμαγγανικό κάλιο.

Μετά τη διαδικασία, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει ελαφρά ερυθρότητα, κνησμό ή πόνο στο σημείο της αφαίρεσης του θηλώματος.

Αυτή η αντίδραση θεωρείται φυσιολογική διότι, παρά τη μη επεμβατική διαδικασία, υπήρξε παρεμβολή στην ακεραιότητα του δέρματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης.Όλα τα συμπτώματα πρέπει να εξαφανιστούν εντελώς 2-4 ημέρες μετά τη διαδικασία.

Ένα ξηρό φλοιό εμφανίζεται αργότερα πάνω από την πληγή. Κάτω από υπάρχει ένα στρώμα από ήδη υγιές δέρμα, έτσι ώστε το προστατευτικό κάλυμμα να μην μπορεί να σκιστεί μέχρι να πέσει από μόνο του. Διαφορετικά, μια ουλή μπορεί να μείνει στο δέρμα και η ίδια η διαδικασία αποκατάστασης μπορεί να διαρκέσει περισσότερο.

Ακολουθήστε

Οι επιπλοκές μετά την καταστροφή με λέιζερ είναι σπάνιες. Η παρουσία τους συνήθως σχετίζεται με ασθένειες που έχει ήδη ο ασθενής και που δεν θεραπεύτηκε πριν από τη διαδικασία. Για παράδειγμα, εάν ο ασθενής είχε φλεγμονή του δέρματος, αυτό μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση χρώσης. Εάν το ίδιο το δέρμα είναι πολύ ευαίσθητο, μπορεί να υπάρχει ελαφριά κοκκίνισμα που σχετίζεται με εγκαύματα. Με υψηλή αλλεργική αντίδραση, μπορεί να εμφανιστεί οίδημα στη θέση έκθεσης.

Προκειμένου να αποκλειστούν όλες οι ανεπιθύμητες συνέπειες, πρέπει να ζητηθεί η γνώμη του γιατρού πριν καταστραφεί το λέιζερ.

Φροντίδα μετά τη διαδικασία

Μετά την αφαίρεση του στηρίγματος, ο ασθενής πρέπει να τηρεί τους ακόλουθους κανόνες:

• Μην αφήνετε νερό να εισέλθει στην πληγή για 2-3 ημέρες.
• μην επισκέπτεστε σάουνες, λουτρά και πισίνες.
• Μην τρίβετε την κατεστραμμένη περιοχή με πετσέτα.
• μην τοποθετείτε αυτοκόλλητο γύψο στην πληγή.
• Μην αντιμετωπίζετε το σημείο αφαίρεσης του θηλώματος με τρίψιμο ή λοσιόν που περιέχει αλκοόλ.
• Αποφύγετε την έκθεση σε υπεριώδεις ακτίνες.

Η αντισηπτική θεραπεία της πληγής πρέπει να πραγματοποιείται αρκετές φορές την ημέρα. Αυτό πρέπει να γίνει τη στιγμή που διαχωρίζεται η ψώραΑυτή η θεραπεία πρέπει να αποτρέψει τη μόλυνση και να επιταχύνει το χρόνο για πλήρη επούλωση.Για τη θεραπεία της κατεστραμμένης περιοχής, μπορείτε να πάρετε ιώδιο ή διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.

Μετά την αφαίρεση, η περιοχή μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιφλεγμονώδεις αλοιφές.

Η επίδρασή του στοχεύει στην επιτάχυνση της αναγέννησης των ιστών και στη μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος. Πριν επιλέξετε ένα συγκεκριμένο φάρμακο, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Ποια μέθοδος είναι καλύτερη

Η αφαίρεση λέιζερ δεν είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της ανεπιθύμητης ανάπτυξης. Υπάρχουν επίσης άλλες δυνατότητες που ξεχωρίζουν:

Cryodestruction.

Με βάση την απομάκρυνση των θηλωμάτων με υγρό άζωτο. Λόγω χαμηλών θερμοκρασιών, η δομή αρχίζει να καταρρέει και τελικά εξαφανίζεται εντελώς. Η μέθοδος είναι αποτελεσματική αλλά έχει αρκετά μειονεκτήματα. Μεταξύ αυτών είναι η αδυναμία πλήρους ελέγχου του βάθους της έκθεσης σε άζωτο. Η ουσία μπορεί να διεισδύσει πολύ βαθιά, να αγγίξει μια υγιή περιοχή ή, αντίθετα, να δρα επιφανειακά μόνο χωρίς να επηρεάζει όλα τα στρώματα εντοπισμού της δομής.

Αυτή η μέθοδος προσδιορίζεται επίσης από:

• η πιθανότητα μετεγχειρητικών ουλών.
• οδυνηρές αισθήσεις.
• Αδυναμία εγγύησης του αποτελέσματος μετά την πρώτη λειτουργία.

Έτσι, η καταστροφή με λέιζερ δείχνει μεγαλύτερη απόδοση σε σύγκριση με την κρυοαποδόμηση. Η αφαίρεση λέιζερ είναι λιγότερο επώδυνη και πιθανότερο να εγγυηθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κατάργηση ραδιοκυμάτων.

Αυτή η μέθοδος καταστροφής πραγματοποιείται με μια ειδική συσκευή που δρα στο θηλώματα μέσω ραδιοκυμάτων. Αυτό προάγει την αφαίρεση της υπερκατασκευής λόγω της επίδρασης του ραδιο μαχαιριού. Η ακρίβεια της διαδικασίας είναι πολύ υψηλή, ώστε να μην επηρεάζονται οι γειτονικοί ιστοί. Ωστόσο, ο κίνδυνος εγκαυμάτων ή λοιμώξεων είναι εξαιρετικά μικρός.

Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για την αφαίρεση μικρών καλοήθων αλλοιώσεων. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό που το καθιστά τόσο δημοφιλές όσο η καταστροφή με λέιζερ. Και οι δύο μέθοδοι θεωρούνται σύγχρονες προσεγγίσεις για την απομάκρυνση των θηλωμάτων και χρησιμοποιούνται εξίσου καλά στην ιατρική.

Ηλεκτροπηξία.

Αυτή η μέθοδος βασίζεται στη δράση ενός ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής συχνότητας που δρα στο θηλώματα απευθείας στο σημείο της βλάβης. Η ηλεκτροπηξία θεωρείται τώρα μια κοινή αλλά ξεπερασμένη μέθοδος. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να αποτρέψετε την αιμορραγία μετά την αφαίρεση του θηλώματος κάψιμο των αγγείων.

Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούν ηλεκτρική ενέργεια υψηλής συχνότητας, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν πόνο που εμφανίζεται ακόμη και μετά από αναισθησία. Αυτό οδηγεί ορισμένους ασθενείς να εγκαταλείψουν την ηλεκτροκαυτηρίαση και να επιλέξουν την αφαίρεση λέιζερ ως μια πιο προηγμένη και ανώδυνη μέθοδο.

Εκτιμώμενο κόστος

Το εύρος τιμών εξαρτάται όχι μόνο από την περιοχή και την κλινική όπου πραγματοποιείται η αφαίρεση, αλλά και από τον αριθμό, το μέγεθος και τη θέση των αυξημένων αυξήσεων.

Σε πολλές κλινικές υπάρχει έκπτωση για την απομάκρυνση νεοπλασμάτων σε μεγάλες ποσότητες: όσο περισσότερο έχει ένας ασθενής, τόσο φθηνότερη είναι η αφαίρεση μιας ανάπτυξης.

Η αφαίρεση μιας ανάπτυξης στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να είναι πολύ πιο ακριβή από ό, τι σε άλλα μέρη του σώματος. Επιπλέον, λόγω της πολυπλοκότητας μιας τέτοιας χειραγώγησης, δεν προσφέρει κάθε κλινική τέτοια υπηρεσία.